1. Από που προέρχεται η λέξη ‘’μπύρα’’;
μπίρα < ιταλική birra < γερμανική Bier < πρωτογερμανική *beuzą (μπίρα) < ινδοευρωπαϊκή *bʰews-, *bheus- (ίζημα, κατακάθι)
2. Που και από ποιον δημιουργήθηκε η πρώτη μπύρα;
Όσοι έχουν μιλήσει ή έχουν γράψει για την μπίρα συμφωνούν ότι είναι από τα αρχαιότερα ποτά, που δεν εφευρέθηκε ή δημιουργήθηκε από τον άνθρωπο, αλλά ανακαλύφθηκε τυχαία. Αρκούσε ένα ξεχασμένο βρεγμένο καρβέλι κριθαρένιου ψωμιού για να αρχίσει μια ζύμωση την οποία οι άνθρωποι παρατήρησαν και εξέλιξαν. Είναι γνωστό ότι η μπίρα πρωτοεμφανίστηκε πριν από περίπου 5500 με 6000 χρόνια. Οι Μεσοποτάμιοι αρχικά ανέπτυξαν τον τρόπο παρασκευής της και αργότερα οι αιγύπτιοι ήταν εκείνοι που, υπό την αιγίδα του Φαραώ, την ανέπτυξαν σε μεγάλο βαθμό και ήταν οι πρώτοι που την εξήγαγαν στα γειτονικά κράτη και στην Ευρώπη, γύρω στο 2000 π.Χ.. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Ηρόδοτος και άλλοι πολλοί αρχαίοι συγγραφείς αναφέρονται σε συνταγές και μεθόδους παρασκευής του εν λόγω «οίνου από κριθάρι», όπως ονόμαζαν τον ζύθο, στην Αίγυπτο.
3. Ποιες πρώτες ύλες χρησιμοποιούνται;
Οι βασικές πρώτες ύλες για την παραγωγή μπίρας είναι το νερό, το κριθάρι, η ζύμη (μαγιά) και ο λυκίσκος. Άλλα συστατικά είναι δυνατό να προστίθενται, όπως για παράδειγμα ζάχαρη ή άλλα δημητριακά
4. Ποια είναι τα στάδια επεξεργασίας της μπύρας;
1) βύνη + νερό εκχύλιση,
2) γλεύκος + λυκίσκος,
3) βρασμός - ψύξη ζυθόγλευκου + μαγιά,
4) αλκοολική ζύμωση.
5. Πώς παράγεται η μπύρα;
* Βυνοποίηση: Το κριθάρι διαβρέχεται για διάστημα λίγων ημερών (συνήθως 2-5 ημέρες), μουλιάζει σε ζεστό νερό και στη συνέχεια αφήνεται για λίγες ημέρες να βλαστήσει, υπό ελεγχόμενες συνθήκες. Η βύνη (αγγλ. malt) που λαμβάνεται με την εκβλάστηση υποβάλλεται σε ξήρανση και εν συνεχεία σε φρύξη (καβούρντισμα). Στο τελικό στάδιο της βυνοποίησης γίνεται κοσκίνισμα της ξηρής βύνης και απομακρύνονται άλλα ανεπιθύμητα συστατικά. Η παραγόμενη βύνη αλέθεται και αναμειγνύεται με αλεύρι και διπλάσια έως τετραπλάσια ποσότητα ζεστού νερού (αγγλ. mashing). Μέσα σ' αυτό το συνολικό μείγμα, γίνεται η εκχύλιση του αμύλου και των υπόλοιπων διαλυτών συστατικών της βύνης. Αφού συντελεστεί και η σακχαροποίηση, το αλεσμένο μείγμα μεταφέρεται αλλού, όπου με ειδικούς μηχανισμούς διήθησης και καθίζησης διαχωρίζονται τα μη διαλυτά συστατικά από το επιθυμητό ζυθογλεύκος, δηλαδή το μούστο της μπίρας (ανάλογο με το μούστο του κρασιού).
* Βρασμός: Το ζυθογλεύκος εμπλουτίζεται με τον λυκίσκο και στη συνέχεια βράζεται για λίγες ώρες. Με το βρασμό επιτυγχάνεται η αποστείρωση του ζυθογλεύκους καθώς και η εκχύλιση όλων των γευστικών, αρωματικών και συντηρητικών συστατικών του λυκίσκου.
* Ζύμωση: Μέσα σε ειδικά δοχεία, ο μούστος εμπλουτίζεται με τη μαγιά της μπίρας η οποία μέσω διαφόρων χημικών αντιδράσεων παράγει τελικά την αιθυλική αλκοόλη της μπίρας και το διοξείδιο του άνθρακα ("ανθρακικό"). Υπάρχουν δύο βασικά είδη
ζυμομυκήτων, οι αφροζύμες και οι βυθοζύμες, τα οποία οδηγούν γενικά σε δύο διαφορετικές κατηγορίες μπίρας.
* Μεταζύμωση: Μετά την διαδικασία της ζύμωσης, αφαιρείται το μεγαλύτερο μέρος της μαγιάς και η μπίρα μεταφέρεται σε κλειστές δεξαμενές μεταζύμωσης, όπου το ποσοστό της μαγιάς που παρέμεινε, εξακολουθεί να δρα.
* Το τελικό στάδιο αποτελεί η εμφιάλωση της παραγόμενης μπίρας.
μπίρα < ιταλική birra < γερμανική Bier < πρωτογερμανική *beuzą (μπίρα) < ινδοευρωπαϊκή *bʰews-, *bheus- (ίζημα, κατακάθι)
2. Που και από ποιον δημιουργήθηκε η πρώτη μπύρα;
Όσοι έχουν μιλήσει ή έχουν γράψει για την μπίρα συμφωνούν ότι είναι από τα αρχαιότερα ποτά, που δεν εφευρέθηκε ή δημιουργήθηκε από τον άνθρωπο, αλλά ανακαλύφθηκε τυχαία. Αρκούσε ένα ξεχασμένο βρεγμένο καρβέλι κριθαρένιου ψωμιού για να αρχίσει μια ζύμωση την οποία οι άνθρωποι παρατήρησαν και εξέλιξαν. Είναι γνωστό ότι η μπίρα πρωτοεμφανίστηκε πριν από περίπου 5500 με 6000 χρόνια. Οι Μεσοποτάμιοι αρχικά ανέπτυξαν τον τρόπο παρασκευής της και αργότερα οι αιγύπτιοι ήταν εκείνοι που, υπό την αιγίδα του Φαραώ, την ανέπτυξαν σε μεγάλο βαθμό και ήταν οι πρώτοι που την εξήγαγαν στα γειτονικά κράτη και στην Ευρώπη, γύρω στο 2000 π.Χ.. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Ηρόδοτος και άλλοι πολλοί αρχαίοι συγγραφείς αναφέρονται σε συνταγές και μεθόδους παρασκευής του εν λόγω «οίνου από κριθάρι», όπως ονόμαζαν τον ζύθο, στην Αίγυπτο.
3. Ποιες πρώτες ύλες χρησιμοποιούνται;
Οι βασικές πρώτες ύλες για την παραγωγή μπίρας είναι το νερό, το κριθάρι, η ζύμη (μαγιά) και ο λυκίσκος. Άλλα συστατικά είναι δυνατό να προστίθενται, όπως για παράδειγμα ζάχαρη ή άλλα δημητριακά
4. Ποια είναι τα στάδια επεξεργασίας της μπύρας;
1) βύνη + νερό εκχύλιση,
2) γλεύκος + λυκίσκος,
3) βρασμός - ψύξη ζυθόγλευκου + μαγιά,
4) αλκοολική ζύμωση.
5. Πώς παράγεται η μπύρα;
* Βυνοποίηση: Το κριθάρι διαβρέχεται για διάστημα λίγων ημερών (συνήθως 2-5 ημέρες), μουλιάζει σε ζεστό νερό και στη συνέχεια αφήνεται για λίγες ημέρες να βλαστήσει, υπό ελεγχόμενες συνθήκες. Η βύνη (αγγλ. malt) που λαμβάνεται με την εκβλάστηση υποβάλλεται σε ξήρανση και εν συνεχεία σε φρύξη (καβούρντισμα). Στο τελικό στάδιο της βυνοποίησης γίνεται κοσκίνισμα της ξηρής βύνης και απομακρύνονται άλλα ανεπιθύμητα συστατικά. Η παραγόμενη βύνη αλέθεται και αναμειγνύεται με αλεύρι και διπλάσια έως τετραπλάσια ποσότητα ζεστού νερού (αγγλ. mashing). Μέσα σ' αυτό το συνολικό μείγμα, γίνεται η εκχύλιση του αμύλου και των υπόλοιπων διαλυτών συστατικών της βύνης. Αφού συντελεστεί και η σακχαροποίηση, το αλεσμένο μείγμα μεταφέρεται αλλού, όπου με ειδικούς μηχανισμούς διήθησης και καθίζησης διαχωρίζονται τα μη διαλυτά συστατικά από το επιθυμητό ζυθογλεύκος, δηλαδή το μούστο της μπίρας (ανάλογο με το μούστο του κρασιού).
* Βρασμός: Το ζυθογλεύκος εμπλουτίζεται με τον λυκίσκο και στη συνέχεια βράζεται για λίγες ώρες. Με το βρασμό επιτυγχάνεται η αποστείρωση του ζυθογλεύκους καθώς και η εκχύλιση όλων των γευστικών, αρωματικών και συντηρητικών συστατικών του λυκίσκου.
* Ζύμωση: Μέσα σε ειδικά δοχεία, ο μούστος εμπλουτίζεται με τη μαγιά της μπίρας η οποία μέσω διαφόρων χημικών αντιδράσεων παράγει τελικά την αιθυλική αλκοόλη της μπίρας και το διοξείδιο του άνθρακα ("ανθρακικό"). Υπάρχουν δύο βασικά είδη
ζυμομυκήτων, οι αφροζύμες και οι βυθοζύμες, τα οποία οδηγούν γενικά σε δύο διαφορετικές κατηγορίες μπίρας.
* Μεταζύμωση: Μετά την διαδικασία της ζύμωσης, αφαιρείται το μεγαλύτερο μέρος της μαγιάς και η μπίρα μεταφέρεται σε κλειστές δεξαμενές μεταζύμωσης, όπου το ποσοστό της μαγιάς που παρέμεινε, εξακολουθεί να δρα.
* Το τελικό στάδιο αποτελεί η εμφιάλωση της παραγόμενης μπίρας.
6. Ποια είναι τα είδη της μπύρας;
Lager
Οι γνωστές σε όλους μας «ξανθές» μπίρες.
Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν τα παρακάτω είδη:
* Amber ή κοκκινόχρωμες lagers
* Bocks: (maibocks) (doppelbocks)
* Dark ή Dunkel lagers
* Pilseners/Pils
* Rauchbier
Ales
Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν τα παρακάτω είδη:
* Red Ale
* Weisse
* Trappist
* Stout: Υπάρχουν τέσσερις (4) τύποι Stout: Dry, Sweet, Double Stout και Imperial.
* Strong Golden Ale
* Abbey/Abbay
Lager
Οι γνωστές σε όλους μας «ξανθές» μπίρες.
Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν τα παρακάτω είδη:
* Amber ή κοκκινόχρωμες lagers
* Bocks: (maibocks) (doppelbocks)
* Dark ή Dunkel lagers
* Pilseners/Pils
* Rauchbier
Ales
Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν τα παρακάτω είδη:
* Red Ale
* Weisse
* Trappist
* Stout: Υπάρχουν τέσσερις (4) τύποι Stout: Dry, Sweet, Double Stout και Imperial.
* Strong Golden Ale
* Abbey/Abbay
7. Σε ποιες περιοχές της Ροδόπης συναντάμε εργοστάσια ζυθοποιίας;
Στην Βιομηχανική περιοχής της Κομοτηνής εδρεύει η Ζυθοποιία Μακεδονίας Θράκης με το μοναδικό προϊόν την Μπύρα Βεργίνα
Ζυθοποιία Μακεδονίας Θράκης
Διεύθυνση: Βιομηχανική Περιοχή Κομοτηνής
8. Ποια είναι η συνταγή ;
Νερό: Αποτελεί περίπου το 95% της σύνθεσης της μπύρας, και κατά συνέπεια επηρεάζει την ποιότητά της. Η σύσταση του νερού διαφέρει σε κάθε γεωγραφική περιοχή, κάνοντας έτσι το νερό κάθε χώρας ή περιοχής καταλληλότερο για παραγωγή συγκεκριμένων τύπων μπύρας. Ωστόσο, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε οποιοδήποτε καθαρό, πόσιμο νερό, για να φτιάξουμε οποιονδήποτε τύπο μπύρας.
•Βύνη (malt): Η βύνη κριθαριού είναι η πιο διαδεδομένη στην ζυθοποίηση, αλλά σε συγκεκριμένους τύπους μπύρας, όπως η Weiss, χρησιμοποιείται βύνη σιταριού, καθώς και άλλα δημητριακά. Η βύνη προσφέρει στο γλεύκος τα απαραίτητα ζυμώσιμα σάκχαρα για την παραγωγή αλκοόλ και ταυτόχρονα καθορίζει σε μεγάλο βαθμό τη γεύση και το χρώμα της μπύρας.
•Λυκίσκος (hops): Ο λυκίσκος καλλιεργείται σε ψυχρά κλίματα και το άνθος του χρησιμοποιείται στη ζυθοποίηση για να δώσει πικράδα, γεύση και άρωμα στην μπύρα, αλλά και ως φυσικό συντηρητικό χάρη στις αντιβιοτικές του ιδιότητες.
•Μαγιά (yeast): Είναι ο μικροοργανισμός που ευθύνεται για την αλκοολική ζύμωση της μπύρας. Καταναλώνει τα σάκχαρα του γλεύκους και παράγει αλκοόλ και διοξείδιο του άνθρακα, μετατρέποντας έτσι το γλεύκος σε μπύρα. Οι δύο κυριότερες κατηγορίες μαγιάς είναι οι αφροζύμωτες (ale), που ζυμώνουν στην επιφάνεια του γλεύκους σε θερμοκρασίες 18-23°C και οι βυθοζύμωτες (lager), που ζυμώνουν στον πάτο του γλεύκους σε θερμοκρασίες 6-12°C. Ο τύπος μαγιάς και η θερμοκρασία ζύμωσης καθορίζουν, στις περισσότερες περιπτώσεις, την κατηγορία της μπύρας που θα παραχθεί (ale ή lager).
Στην Βιομηχανική περιοχής της Κομοτηνής εδρεύει η Ζυθοποιία Μακεδονίας Θράκης με το μοναδικό προϊόν την Μπύρα Βεργίνα
Ζυθοποιία Μακεδονίας Θράκης
Διεύθυνση: Βιομηχανική Περιοχή Κομοτηνής
8. Ποια είναι η συνταγή ;
Νερό: Αποτελεί περίπου το 95% της σύνθεσης της μπύρας, και κατά συνέπεια επηρεάζει την ποιότητά της. Η σύσταση του νερού διαφέρει σε κάθε γεωγραφική περιοχή, κάνοντας έτσι το νερό κάθε χώρας ή περιοχής καταλληλότερο για παραγωγή συγκεκριμένων τύπων μπύρας. Ωστόσο, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε οποιοδήποτε καθαρό, πόσιμο νερό, για να φτιάξουμε οποιονδήποτε τύπο μπύρας.
•Βύνη (malt): Η βύνη κριθαριού είναι η πιο διαδεδομένη στην ζυθοποίηση, αλλά σε συγκεκριμένους τύπους μπύρας, όπως η Weiss, χρησιμοποιείται βύνη σιταριού, καθώς και άλλα δημητριακά. Η βύνη προσφέρει στο γλεύκος τα απαραίτητα ζυμώσιμα σάκχαρα για την παραγωγή αλκοόλ και ταυτόχρονα καθορίζει σε μεγάλο βαθμό τη γεύση και το χρώμα της μπύρας.
•Λυκίσκος (hops): Ο λυκίσκος καλλιεργείται σε ψυχρά κλίματα και το άνθος του χρησιμοποιείται στη ζυθοποίηση για να δώσει πικράδα, γεύση και άρωμα στην μπύρα, αλλά και ως φυσικό συντηρητικό χάρη στις αντιβιοτικές του ιδιότητες.
•Μαγιά (yeast): Είναι ο μικροοργανισμός που ευθύνεται για την αλκοολική ζύμωση της μπύρας. Καταναλώνει τα σάκχαρα του γλεύκους και παράγει αλκοόλ και διοξείδιο του άνθρακα, μετατρέποντας έτσι το γλεύκος σε μπύρα. Οι δύο κυριότερες κατηγορίες μαγιάς είναι οι αφροζύμωτες (ale), που ζυμώνουν στην επιφάνεια του γλεύκους σε θερμοκρασίες 18-23°C και οι βυθοζύμωτες (lager), που ζυμώνουν στον πάτο του γλεύκους σε θερμοκρασίες 6-12°C. Ο τύπος μαγιάς και η θερμοκρασία ζύμωσης καθορίζουν, στις περισσότερες περιπτώσεις, την κατηγορία της μπύρας που θα παραχθεί (ale ή lager).
9. Πόσα vol περιέχει η ελληνική μπύρα;
4-6%
4-6%